मुख्य सामग्रीवर वगळा
#Today_is_Special_Japanese_lunch_Day.

               आज जपानचा Special Japanese lunch Day आहे. त्यानिमित्ताने मला माझ्यासाठी आयुष्यात सगळ्यात #Special मिळालेलं #Lunch आठवलं. कारण ते केवळ Special Lunch नव्हे तर #Mummy’s #Special_Lunch होत. बाळंतपणानंतर हॉस्पिटल मधून घरी येतांना डिस्चार्ज च्या दिवशी हॉस्पिटल कडून हे जेवण देऊ केले होते. त्या जेवणाचा डबा(Box) माझ्या समोर येताच आम्ही दोघे हैराण झालो बापरे....! एवढ मोठ्ठ लंच सत्त्या चल आपण दोघे जेऊ यामध्ये...! त्यावर त्याच म्हणणं होत नाही हे सगळं तूच संपव तुला आरोग्याला पोषक अशा आहाराची आवश्यकता आहे. अरे वेड लागलय का ते खूप जेवण आहे मला नाही एवढं शक्य.! आम्ही दोघे सोबत असतांना एकमेकाला सोडून कधीच जेवण करत नसतो. जेवणात काहीही असो दोघांनी मिळून खायचं असं आवडत आम्हाला. दोघांचेही डोळे आनंदाने चमकले कारण मी घरी नसतांना सत्त्या ला चांगले जेवण मिळाले नव्हते पण आनंदाच्या भरात आम्हाला जेवणाचा विसर पडलेला होता. भला मोठा बॉक्स पाहून मी लागलीच तो खोलायला सुरवात केली. अग थांब थांब फोटो काढतो. जेवणाच प्रमाण तर अगदी दोन माणसे जेवतील असे होते. आता उत्सुकता होती ती बॉक्स खोलण्याची आणि तेव्हड्यात Anna-San आल्या मी त्यांना म्हणाले हे जेवण फार आहे आपण दोघी जेवूयात तर त्यांनी लागलीच चटकन नको असे उत्तर दिले आणि तुम्ही दोघे नवरा बायको जेव्हा म्हणजे तुमचं जेवण इथेच आटपून जाईल आणि घरी जाऊन बाळा सोबत आराम करता येईल. त्यावर आम्हीं काही न बोलता शांत झालो. आणि मग काय त्या पुन्हा म्हणाल्या मी बाळासोबत खेळते तोपर्यंत तुम्ही पटापट जेवण आटपून घ्या. मग काय बसलो जेवायला दोघेपण.
आणि जेवणाची लज्जत काय सांगू आपल्या सारखे तिखट आणि मसाले जरी नसले तरी जेवण फार उत्कृष्ट दर्जाचे होते.
Stem fried chicken with vegetables salad,
Fish fry with soya souse,
Mushroom carrot lotus roots salad with sesame oil,
Cream potato with salad,
Sprouts salad,
Pastries fruits and sweet,
Chicken stir fry with sesame oil and seaweed,
Prawns rice,
Asparagus and cream,
lotus roots soup,
Green tea- Macha.
सगळं काही जेवण आरोग्याला पोषक असे होते.
उफ्फफ्फ... आम्ही जेवण करून करून थकलो. स्वादिष्ट भोजनाची मेजवानी हि अनपेक्षित होती. आम्ही त्याच प्रकारचं जेवण बऱ्याचदा शोधले परंतु ते केवळ हॉस्पिटल मध्येच होते तेही स्पेशली मम्मासाठी. त्यांना कुठे माहित ओओ कि ते आमच्या ड्याडी साठी सुद्धा स्पेशल झाले. आमच्या महिना भराच्या चेकअप साठी गेल्यानंतर सुद्धा आम्ही Nishikawa-San Aani Anna-San यांना विचारले कि आम्हाला ते special lunch घ्यायचं असेल तर मिळेल का, तर त्या हसून नाही म्हणून उतरल्या आणि तुम्हाला एवढे आवडले ऐकुण छान वाटले.
खूप सुंदर गोड आणि स्वादिष्ट अशी आठवण
#HospitalDiary #GakuenHospital #SpecialDay #MissingHubby #Missing_Japan #MemmorableDay #LoveUChamp #FeelingSpecialJustBecauseOfYou🤱. #ThankYouSoMuchForBeignPartOfMyLife❤️😘👪
#OurHappinessIsOnlyYoursSmileMyChamp😘 #GrowVeryWellBlessYouSeeetHeart❤️😘

Rashri Jagtap-Shinde Shinde Satish Rajashri Jagtap

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

झाहली पहाट उठ शिंप सडा माऊले, दाराकडे वळली तुझ्या गौतमाची पाऊले.....             २०२० हे वर्षे संपूर्ण जगासाठी फार दु : खद आणि भयानक असे वर्ष आहे. खिडकीतून बाहेर डोकावले तरी कुठेतरी काहीतरी वाईट बातमी म्हणा, घराघरात क्लेश म्हणा, कुणाच्या आजारपणाची बातमी तर, कुणाच्या मृत्यूची बातमी, त्यात ह्या एवढ्या मोठ्या जागतिक संकटात देश जगत असतांना काही बलात्काराच्या बातम्या ऐकून तर मन खिन्न राहून जात. सगळीकडे नैराश्यमय वातावरण असल्याने घराघरात मानसिक संतुलन राखून ठेवणे, शांतात राखून ठेवणे आणि सकारात्मक आनंदीमय वातावरण टिकवून ठेवणे हे फार कठीण झाले आहे. घरातून बाहेर जरी काही कामानिमित्त पडले तरी, सगळी कामे निटनेटकी होतीलच असे अजूनही परिस्थिती सुधारलेली नाहीये. दळणवळ सुविधा अजून नीटनेटकी सुरळीत झालेली नाहीए, कारखान्यातून येणारा माल अथवा त्याची बाजारपेठ मोठ्या प्रमाणात उपलब्ध होत नाहीए, आर्थिक परिस्थिती समान्य नागरीकापासून ते देशापर्यंत ढासाळलेली आहे. हि अशी मुख्य करणे आहेत, त्यात अजून कटाक्षाने पहिले तर गोरगरीबांचे हाल कसे कसे झाले आहेत याची तर ...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा

जात्यावरील ओवी....

जात्यावरील ओवी....       “जात” म्हणजे दळणाच जात, हे आपल्या संस्कृतीचा अनमोल ठेवा आहे. परंतु ते हल्ली संस्कृती मधून जात आहे. तरी देखील त्याच्यातून दळल्या गेल्येल्या, पडलेल्या पिठातून मात्र जे विद्यापीठ उभारलं आहे ते मात्र अजूनही साबूत आहे. ते म्हणजे केवळ जात्यावर गायलेल्या त्या ओव्यांमधून. ओवी म्हंटल कि चटकन डोळ्यासमोर नाव येत ते बहिणाबाईंच, तसेच जनाबाई.. “बहिणाबाई” म्हणतात ह्या जात्याला मुळात जात म्हणू नये घरोट म्हणाव आणि त्यावर देखील त्यांनी एक ओवी गायलेली आहे. त्याची कारणे त्यांनी त्या ओवीत समजावली आहे. जात का म्हणू नये? देवा घरोट घरोट तुझ्या मनातली गुट साऱ्या दुनियाच पोट घरी कर्माचा मरोट तुझ्या मनातली गुट अरे जोडता तोडलं त्याले नात म्हणू नये ज्याच्यातून येत पीठ त्याले जात म्हणू नये घरोट का म्हणायच? त्यात आहे घर घर आपल्या घराची   अरे त्यात आहे घर घर भरल्या आभाळाची ओवी सुचते कशी? अरे घरोटा घरोटा तुझ्यातून पडे पीठहे तस तस माझ गाण पोटातून येत व्हटी        ह्या ओव्या...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा

नणंद.....

नणंद.....           मृणाल हि तिच्या नंदेचीच पसंती म्हणजे कांदा पोह्यांच्या कार्यक्रमात सर्वात आधी तिनेच पसंती दाखवलेली. तशी मृणाल दिसायला सुंदर, चपळ, आणि स्पष्ट वक्ता असल्यामुळे तिला नापसंती कुणाकडून मिळत नसे. मृणाल ला लाडाने सर्वच मनु म्हणत. लग्न ठरल्यानंतर नंदेच आणि तीच छान जमल दोघी नेहमी बोलत असत. दुसरी नणंद फारशी फोन वर बोलत नसे. पण मनु ला दोघीहि छान वाटल्या. लग्नानंतर काही दिवस मैत्रिणीं सोबत बोलायला भेटले नाही, त्यावेळेस मनु ला अस जाणवलं आता नंदाच आपल्या मैत्रिणी त्यामुळे ती त्यांच्यासोबत मनमोकळ बोलत असे. नवरा-बायकोतील नवीन गोड गोष्टी त्यांना सांगत असे. अस लाग्नानंतर जवळजवळ सात आठ महिने सुरु होत. पण त्यावेळेत मनु च्या लक्षात एक गोष्ट आली होती. नवरा बऱ्याचशा व्यवहारांची चर्चा मनु सोबत करत नसे. हि गोष्ट मनु ला सुरवातीला काही महत्वाची वाटली नव्हती. परंतु जसा-जसा काळ पुढे ढकलत होता. तस-तस मनुला तिची नोकरी सोडल्याच दुखः वाटू लागल, तिला भीतीदायक विचार घेरू लागले. कारण, खरच आजकाल कुणावर अवलंबून आयुष्य किती भयानक असत हे काही शब्दात सांगायची गरज नाही. प...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा