प्रत्युषच्या जन्मानंतर त्याला जपान मधून भारतात घेऊन येतांना तो तीन महिन्यांचाच होता. आम्ही भारतात खूप कमी महिन्यांसाठी आलेलो होतो परंतु कोविड लॉकडाऊनमुळे जास्त महिने इथेच रहावे लागले. बघता बघता माझं हे छोटस बाळ एवढं मोठं कधी झालं ते कळालच नाही. खूप भर भर दिवसामागून दिवस गेले. जपान ला गेल्या ननंतर तिकडे लहान मुलं आपल्या पिल्लू सोबत खेळायला असतील कि नाही याची काळजी मला वाटत होती. कारण विदेशातील लोकांकडे फार कमी पर्याय उपलब्ध असतात. अशा परिस्थितीत आई वडिलांनाच मुलांचे मित्र मैत्रिणी बनून त्यांच्या सोबत प्रत्येक खेळात अभ्यासात भाग घ्यावा लागतो आणि त्याच निम्मिताने मुलांचं संगोपन करणं हे अगदी अपल्याला हवं तस करता येत. पण तरी मुलांना मुलांसोबत खेळायला मिळण हे त्यांचं वैयक्तिक स्वतंत्र आणि अधिकार असतो. मुलांच्या बुद्धीचा विकास घडवून आणण्यासाठी हा सोप्पा मार्ग असतो. मुलांना भरपूर खेळू द्या, भरपूर बागडूद्या, स्वछंदी सैरा वैरा पळू द्या, त्यांना आवडतील ते खेळ खेळू द्यावे. त्याचप्राणे योग्य पोषकद्रव्य म्हणा डी जीवनसत्व म्हणा मुलांना उन्हात खेळल्यामुळेच मिळतात. त्यामुळे भरपूर असे ऊन मु...
This blog is about stories of my life and things happening in surrounding....