क्षणांनी भरलेले आभाळ...!

दोहो पार्क..... आधी व्हिडीओ बघा आणि मग सांगा.....!, आहे कि नाही “मनमोहक” आमच त्सुकुबा मधील दोहो पार्क?,......   व्हिडीओ मोबाईल मधला असल्यामुळे फुलस्क्रीन नाही. पण “मनमोहक” जरूर आहे....                    घरापासून अगदी जवळच मोठ्ठ पार्क आहे. थोडफार जंगला प्रमाणे देखील वाटत. लांब सडक एक नागमोडी वळणाचा रस्ता आणि त्याच्या दुतर्फा भरपूर झाडी, ह्या झाडांचे रंग ऋतू प्रमाणे बदलत असतात.  मुख्य म्हणजे त्यामधून डोकावणारा सूर्य.... सकारात्मक उर्जा निर्माण करणारी सूर्याची पिवळी तांबूस किरणे,    एक छोटस तळ त्यात बदके पिले सुरेख, प्रत्येक ऋतू मधील फुले जसे आत्ता सुरु असलेला ऑटम, चेरी ब्लोस्सोम, टूलीप सगळ्याच प्रकारचे सौंदर्य ह्या छोट्याशा पार्क मध्ये सामावलेले आहे. वसंत, ग्रीष्म, वर्षा, शरद, हेमंत, शिशिर या सगळ्याच ऋतूंच्या समीकरणातून विवध सण जपानीज परंपरेने ह्या पार्क मध्ये साजरे केले जातात.        पॉटलॉक पार्टी साठी खूपच साजेस अस ठिकाण आहे. घरी जेवण करायला कंटाळा आला...

# PingPong_Vegetables ....                    मी हि रेसिपी शाळेत असतांना एका वर्तमानपत्रात वाचली होती. तिचा रंग आणि नाव आम्हाला फार आकर्षक वाटले. तो म्हणजे “बीट” वापरल्यामुळे. आणि वाचल्याबरोबर आम्ही तिघा भावंडांनि चल आपण बनवूया?. हा चल.., पण मम्मीला विचारल तर ती ओरडेल. कारण, आम्ही खूप पसारा करून ठेवायचो. स्वयंपाकघरात काहीही बनवून झाले कि बाहेर पळायचो, बाकी सगळ तिला आवराव लागायचं. मग काय विचारल घाबरत-घाबरत.. करा काय करायचं ते, जास्त भांडी काढू नका... नही काढणार--नही काढणार, मोठ्या उत्साहात सुरुवात केली. रविवार असल्यामुळे सगळा भाजीपाला घरात होताच.                    सगळ्या भाज्या निवडून, कापून उकडवून घेई पर्यंत बराच वेळ लागला. माझ्या हाताखाली दोघ पटापट काम करू लागले. त्यात भाऊ सगळ्यात लहान त्याची भारी लुडबुड, दीदी काहीतरी बनवतेय म्हणून तो आपला भारी खुश. नंतर त्याला सांगितल तू जा टी.व्ही. बघ आम्ही तुला बोलावतो तयार झाल्यावर. पाच मिनिटांत त्याच्या चार फेऱ्या झाल्या. सगळ सारण तयार हो...

मंगळसूत्र....!          विवाह बंधन म्हंटल कि आपल्या डोळ्यासमोर मंगळसूत्र हा दागिना येतो. एकमेकांना नाजूक धाग्यात बांधले हे या मंगळसूत्रा वरून सिद्ध होते. बऱ्याच वर्षांपासून भारतीय संस्कृती मध्ये हि रूढी परंपरा चालू आहे. मंगळसूत्राची महती बऱ्याच स्त्रियांनी अजूनही खुप छान प्रकारे जपून ठेवलीय. आज बऱ्याच मुली मंगळसूत्र या दागिन्याला “लायसन्स” या नावाने संबोधतात. पण तरी त्या याचा द्वेष करीत नाहीत. आवडीने हव्या त्या डिझाईन हल्लीच्या स्त्रिया बनवून घेतात. अगदी संपूर्ण सोळा शृंगार करून देखील जे सौंदर्य खुलत नाही ते ह्या मंगळसूत्राने खुलवले जाते. स्त्री सौंदर्यात जी भर पडते ती वाखाणण्या जोगी असते.           भारतीय संस्कृती मध्ये प्रत्येक राज्यात मंगळसूत्राला वेगवेगळी नावे आहेत. त्यातील महाराष्ट्र आणि कर्नाटक मध्ये मंगळसूत्र हा प्रचलित असा दागिना आहे. कर्नाटकात मंगळसूत्राला “ताळी” असे म्हणतात. आपल्या ग्रामीण भागात गाठलं, डोरलं, गुंठन असे म्हणतात. काळे मनी मध्ये दोन सोन्याच्या वाट्या चार मनी अशी या...

जात्यावरील ओवी....       “जात” म्हणजे दळणाच जात, हे आपल्या संस्कृतीचा अनमोल ठेवा आहे. परंतु ते हल्ली संस्कृती मधून जात आहे. तरी देखील त्याच्यातून दळल्या गेल्येल्या, पडलेल्या पिठातून मात्र जे विद्यापीठ उभारलं आहे ते मात्र अजूनही साबूत आहे. ते म्हणजे केवळ जात्यावर गायलेल्या त्या ओव्यांमधून. ओवी म्हंटल कि चटकन डोळ्यासमोर नाव येत ते बहिणाबाईंच, तसेच जनाबाई.. “बहिणाबाई” म्हणतात ह्या जात्याला मुळात जात म्हणू नये घरोट म्हणाव आणि त्यावर देखील त्यांनी एक ओवी गायलेली आहे. त्याची कारणे त्यांनी त्या ओवीत समजावली आहे. जात का म्हणू नये? देवा घरोट घरोट तुझ्या मनातली गुट साऱ्या दुनियाच पोट घरी कर्माचा मरोट तुझ्या मनातली गुट अरे जोडता तोडलं त्याले नात म्हणू नये ज्याच्यातून येत पीठ त्याले जात म्हणू नये घरोट का म्हणायच? त्यात आहे घर घर आपल्या घराची   अरे त्यात आहे घर घर भरल्या आभाळाची ओवी सुचते कशी? अरे घरोटा घरोटा तुझ्यातून पडे पीठहे तस तस माझ गाण पोटातून येत व्हटी        ह्या ओव्या...