बुद्ध पौर्णिमा....

 बुद्ध पौर्णिमा......

एकदा असच सुपर मार्केट “सेयु” मध्ये सगळं सामान घेतलं बाहेर निघतांना पिल्लूला तेथील अंडर ग्राऊंड मधील गेम्स च्या सेक्शनला खेळायला जायचं होत, ड्याडी आणि पिल्लूला म्हंटल तुम्ही दोघे गेम खेळून या मम्मा इथे बसते.

तोपर्यंत तिथे एक जापनीज कुटुंब आलं अन मी फोन मध्ये असतांना अचानक आवाज आला Excuse me? Can I seat here? Yes yes sure! म्हणत मी तिच्याकडे बघितलं, तर ती गरोदर, सोबत तीन वर्षाची मुलगी आणि नवरा. मग काय पुढे पाच दहा मिनिटे गप्पा केल्या आम्ही छान मैत्रिणी झालो तिचे नाव “हारुका” आणि ती लहानमुलांच्या मुझीयमसाठी चे संशोधन करत असल्याची माहिती मिळाली, अधिक तिचा स्वतःचा एक वैयक्तिक उद्योग असल्याचे देखील समजले. तेवढ्यात आमचं कुटुंब खेळून बागडून आलं, आणि मग काय दोन्ही कुटुंबाची ओळख झाली आणि येत्या शनिवारी मुलांना एकत्रित खेळण्यासाठी आमच्या जवळील पार्क मध्ये भेटण्याच ठरल...

दोन तास मुल छान खेळली, एकत्रित पार्क मध्ये बसून जेवण केले. मुलांचे काही फोटोज काढले. पुढे आम्ही दोघी मैत्रिणी नेहमी भेटू लागलो, एकमेकींनकडे असणारे ज्ञान वाटू लागलो. नक्कीच हारुका मुळे मला खूप मदत मिळत असते. त्या मदतीमध्येच मी हारुकाला म्हणाले होते मला जापनीज भाषा आणि जापनीज जेवण बनवायला शिकायचं आहे, तसे मी अगदी बेसिक भाषा शिकले आहे. परंतु आता नव्याने सुरवात करायची आहे. या दोन्ही क्लास च वेळापत्रक आखून त्यांची योग्य सुरवात करायला आम्हाला तब्बल महिना गेला असेल. पण माहित नाही आजचा दिवस कसा काय योगायोगाने जुळून आला. मागच्या आठवड्यात हारुकाने ठरवले आपण सोमवारी म्हणजेच २३ तारखेला आपल्याला लागणारी सामग्री घेऊन येऊ आणि २६ तारखेला जापनीज जेवण बनवायला सुरवात करू, आणि जापनीज भाषेसाठी माझी नणंद तुला मदत करेल तिची काय असेल ती फी तू देऊन टाक, कारण तिच्याकडे जापनीज भाषा शिकवण्याचा परवाना आहे. ती अगदी व्यावसायिक शिक्षिका आहे. बस मग मी तर काय जबरदस्त खुश होऊन माझी प्रथमदर्शनी तयारी दाखविली. हारुकाने आमचा लाईन वरती ग्रुप बनवला. आम्ही चार जनी आहोत. (चौथी मैत्रीण तिच्या बाळासोबत थोडी व्यस्त होती.) जापनीज कुकिंग क्लासचे पैसे त्यांनी माझ्याकडून घ्यायचे नाहीत असे ठरवले. पुढे कामाला सुरवात झाली.

पण मला हारुकाची थोडी काळजी वाटू लागली नववा महिन्याचा शेवट असतांना ती माझ्यासाठी जेवणाची सामग्री घेण्यासाठी आली आणि आता ऑनलाईन क्लास पण अरेंज करतेय. पण तिने एका शब्दात मला शांत बसवलं तू काहीही काळजी करू नकोस तू फक्त तुला जे शिकायचं आहे ते मला सांग आणि तू तुझ्या आवडीच्या शिक्षणाचा आनंद लुट.

आज सकाळी नऊला प्रत्यूष ला शाळेत सोडवून येऊन दहा पर्यंत घर आवरून दहाला जापनीज कुकिंगचा क्लास सुरु झाला. आणि माझ्या आवडीच जापनीज “मिस्सो सूप आणि निकुजागा” ह्या दोन डिश शिकलो. अगदी खूप मजेत आमचा क्लास सुरु झाला आणि पारही पडला, खूप चछान वेळ सर्वांन सोबत अनुभवायला मिळाली, कारण ऑनलाईन क्लासेस मी कधी अनुभवलेले नव्हते. आज पहिलांदाच हा अनुभव घेतला. आमच कुकिंग झाल्यांनतर काही थोड्या गप्पा देखील झल्या. कुकिंग करतांना काही फोटोज आम्ही घेतले. पुन्हा नंतरही काही फोटोज काढून ग्रुप वरती पोस्ट केले.

त्याचप्रमाणे कुकिंग करतानाच जापनीज भाषेच्या क्लास विषयी आमच बोलण झाल आणि तो क्लास तासाभरानंतर आजच सुरु करूया असे ठरले. मग लवकर फोन ठेवले आणि तोच माझ्या नवऱ्याचा फोन आला मी खूप आनंदत नाचून नाचून त्याला जेवण दाखवले. आणि आजच्या बौध पौर्णिमेच्या दिवशी काहीतरी ज्ञान अवगत केल्याचा आनंद व्यक्त केला. पुढे मग काय लवकरात लवकर आम्ही दोघी म्हणजे हारुकाची नणंद आणि मी जेवण आटपून पुन्हा ऑनलाई आलो. माझ्या जापनीज भाषेच्या शिक्षिकेच नाव “मिओको” आहे. मिओको शिक्षिका असल्यामुळे तिच्याकडे सगळ्या प्रकारच्या नोट्स पुस्तक उपलब्ध असल्यामुळे तिने मला पटापट ऑनलाईन नोट्स पाठवले. अशा प्रकारे एक ते तीन वाजेपर्यंत हसत खेळत माझा जापनीज भाषेचा सुद्धा क्लास मी पूर्ण केला.

पुढे प्रत्यूष ला शाळेतून घेऊन येऊन तास भर फिरायला आणि गार्डन मध्ये घेऊन गेले. घरी येऊन आमचा मस्त नाश्ता झाला, आम्ही दोघांनी मिळून छान गोड गोड खीर बनवली. हे वेड कोकरू पूर्ण खीर बनेपर्यंत मांजरासारख मम्मा खिल.. खिल..... खिल.... म्हणून माझ्या पायात घुटमळत होत. तोपर्यंत ड्याडा आला आणि आम्ही पुन्हा फिरायला गेलो. बुद्ध पौर्णिमेच्या दिवशी अजून एक छान काम करायचे ते म्हणजे आपण झाडे लावायचे किती दिवसापासून ठरवले आहे ते काम होतच नाहीये. आणि फिरत फिरत निघालो बुद्ध पूजेसाठी काही फुले, मेणबत्या आणि झाडे लावण्यासाठी काही कुंड्या घेऊन आलो, तसेच पिल्लुने त्याच्या आवडीची कागदी चक्री घेतली. घरी येऊन प्रत्यूषने त्याच्या हातून छान पूजा केली, स्वतः झाडाची फुले तोडून आणून स्वतः पाट मांडण्याचा प्रयत्न केला, त्याने घेतलेली कागदी चक्री मम्मा फ्यान, बुद्धा फ्यान, बुद्धा फ्यान.... म्हणजे ती चक्री बुद्धांना दे आपली आवडती वस्तू बुद्धांना द्यायची असा त्याचा प्रयत्न. त्याने संपूर्ण बुद्ध वंदना घेतली, स्वतःच बुद्ध वंदना म्हणण्याचा प्रयत्न केला. माझ्या “प्रबुद्धाला” बुद्धांकडून, आई-बाबा मम्मा-ड्याडी माऊ-मामा कडून खूप खूप आशीर्वाद मिळाले, जापनीज जेवण आणि भारतीय खीर असा जेवणाचा छान आस्वाद घेतला. आणि आज चंद्र फार उशिरा उगवला असल्याने सर्व काही आवरून पुन्हा नाईट वॉक साठी आम्ही फुल मून.. फुल मून..... करत करत फिरत निघालो.

अशा प्रकारे बुद्ध पौर्णिमेचा हा सुंदर दिवस मार्गी लागला. खूप दिवसापासून इच्छा असलेले दोन क्लासेस आज सुरु झाले, झाडे लावण्यासाठी सुरुवात झाली, दोन छान मैत्रिणी झाल्या. दिवसभर घेतलेली मेहनत यशस्वी ठरली संपूर्ण घरात आनंदी वातावरण निर्माण झाले. तसेच आजपासून पिल्लूला सुद्धा जापनीज भाषा शिवण्यास सुरवात झाली(बरेचशे जापनीज शब्द तो बोलतो सुद्धा, दामे दामे दामे(नो नो नो) हा त्याच्या आवडीचा शब्द... तू स्कूल मध्ये खूप मस्ती करत असेल म्हणून तुला टीचर ओरडून दामे दामे दामे म्हणत असेल, मग तुला ते येत.. हो ना?, पिल्लू( हा.हा...हा.... मम्मा दामे दामे दामे).. अस हे गोडुल गोड गोड मस्ती करत असत....

त्याचप्रमाणे माझा दिवसभरचा हा अनुभव शब्दात टिपण्यासाठी तासाभराची मेहनत पुन्हा मी घेतली सकाळी सूर्योदयापासून ते रात्री एक वाजेपर्यंत संपूर्ण स्वतःला व्यस्त ठेवण्याचा आनंद अगणित आहे.... असाच सुंदर सूर्योदय आयुष्यात नेहमी आशेचे, शक्तीचे आणि ज्ञानाचे किरण घेऊन येत राहो... माझ्या छोट्याशा कुटुंबासाठी हि छोटीशी सदिछ्या....

बुद्ध पौर्णिमेच्या तुम्हा सर्वांना हार्दिक शुभेच्छ्या....

राजश्री जगताप....